Ανακατωμένος ο ερχόμενος

Ο κ. τμηματάρχης του Υπουργείου τν ημέραν εκείνην ήτο σοβαρός και δύσθυμος. Είχε μεγάλο πρόβλημα, κοινωνικώς υπηρεσιακόν, να λύση. Ήτο «οκιουπέ». Για τούτο είχε δόσει διαταγήν εις τον κλητήρα του γραφείου, ότι δεν θα δεχθή κανένα. Κ' ο κλητήρας με σοβαρότητα επτά υφυπουργών, απεδίωκε τον κόσμον, που από δρόμους και πόλεις μακρυνές, συνέρρεεν εκεί για τις μικροδουλειές του.

1. Τον κ. τμηματάρχη, σας παρακαλώ;
2. Αύτιο να ρθήτε. Σήμερα έχει συμβούλιο!
3. Καϋμός μου! εστέναξεν μια γρηά, που έπεσεν άτονος εις το επίσημο κατώφλι της επισήμου πόρτας, προ των επισήμων ποδών κλητήρα του επισημοτάτου, και έρχομαι πεζή από την Κοκκινιά!

Ο κ. τμηματάρχης, όπως είπαμεν, δεν ημπορούσε να δεχθή κανένα. Είχεν επίσημο πρόβλημα να λύση. Εκείνο που παρ' ολίγον να έκαμνε και τον jo-valle να τρελλαθή. Ένας φίλος του Κρητικός, ελθών και διορισθείς εις την Ελλάδα, εύρεν πλούσιαν χήραν, την ενυμφεύθη, αποκαταστήσας αυτήν έτερόν του ήμισυ και την περιουσίαν ολόκληρον εις τον εαυτόν του. Η χήρα αυτή είχε κόρην μεγάλην, η οποίο είχε δικαίωμα επί μεγίστης πατρικής κληρονομιάς. Ο πατέρας του ήταν χήρος.

1. Βρε Σηφάτση! Το κορίτσι μεθαύριο θα παντρευτή. Γιατί να πάρη άλλος τα χρήματα; Δεν είναι κρίμα!...
2. Τι να γίνη!
3. Χήρος είμαι, τα κότσια μου βαστάνε, γιατί να μη την πάρω εγώ!

Κ' από δω τα έχουν, από εκεί τα έχουν οι δύο έγκριτοι και κρίσιν Κρητικοί, – ήσαν και οι δύο ανώτεροι υπάλληλοι – κατορθώνουν και πέρνει ο πατέρας το κορίτσι.

Αλλά τώρα αρχίζει πειά ο πονοκέφαλος και η συγγενικές αι σχέσεις.

Με τον γάμον αυτόν ο πατέρας του Σηφάτση, έγινε και..... γαμβρός του, και η κόρη του.... μητέρα του, αφού ήταν η γυναίκα του πατρός του.

Αλλά δεν ήτανε μόνον αυτό, που ανέλαβε να λύση ο τμηματάρχης:

Έπειτα από λίγον καιρό, ο Σηφάτσης, έκαμε παιδί. Το παιδί αυτό, φυσικά, ήταν ο γυναικάδελφος του πατέρα του, αφού ήταν αδερφός της γυναίκας του, αλλά και συγχρόνως και θείος του, αφού ήταν τέκνον της συζύγου του Σηφάτση και αδελφός της πεθεράς του.

Παραλείψαμε να πούμε ότι η κυρία του Σηφάτση, ήκουεν εις το ένδοξον όνομα της Κλυταιμνήστρας.

Αυτό ουδεμίαν σχέσιν έχει, ούτε με την ιστορίαν, ούτε με τον τμηματάρχην.

Την κόρην της Κλυταιμνήστρας, την οποίαν ενυμφεύθη ο πατέρας του Σηφάτση, την λέγαν Μελπομένη.

Σε λίγο καιρό και η Μελπομένη έκαμεν υιόν. Το παιδί αυτό, κατά φυσιολογικήν σειράν, ήταν αδερφός του Σηφάκη, αφού ήταν παιδί του πατέρα του, αλλά συγχρόνως ήταν και εγγονός του, αφού ήταν παιδί της κόρης του.

Άλλο ζήτημα όμως προέκυπτε τώρα που βασάνιζε πολύ τον κ. τμηματάρχη, και δεν τον άφινε για να σκεφθή, γιατί ο θόρυβος δυνάμωνεν έξω από την πόρτα.

1. Πες τους ότι δεν δέχομαι κανένα, έχω συμβούλιο σου είπα.

Και επανέλαβεν ο κλητήρας δυνατά:

1. Σας είπα. Δεν θα δεχθή κανένα! έχει σοβαρό συμβούλιο, σας είπα άάάά!
2. Για το όνομα του θεού, είμαι φτωχός άνθρωπος και έρχομαι από τους Καπουτζήδες, ηκούσθη μια αδύνατη φωνή.
3. Να πας και να ξανάρθης αύριο! επί τέλους! τι κόσμος είστε; Δεν ακούτε!

Ο κ. τμηματάρχης έσκυψε πάλι στο χαρτί:

Τώρα νέον ζήτημα γεννάται. Η γυναίκα του Σηφάκη είναι και συγχρόνως πεθερά του, αφού είναι η μητέρα της γυναίκας του πατέρα του και ο Σηφάκης καταντάει αγγόνι της γυναίκας του, ενώ θα είναι συγχρόνως και ο σύζυγός της.

Αλλά τώρα, τι είναι ο Σηφάκης, προς τον εαυτό του;

Αφού είναι ο σύζυγος της γιαγιάς του, είναι, φυσικά, και παππούς του εαυτού του, και αφού είναι παππούς του εαυτού του, τι περίεργο! – έτσι γινεται και ...... πρόγονός του!

Αλλά τώρα ποιές είναι αι σχέσεις των δύο παιδιών;

1. Διάβολε Σηφάκη, είπεν ο τμηματάρχης, που για να πάρης προίκα και συ και ο μπαμπάκας σου δεν μπορούμε να βρούμε, αν συ είσαι ο πατέρας του παιδιού του, ή το παιδί σου, είναι ο πατέρας σου......

Και έπεσε πάλι σκεπτικός επάνω στο χαρτί, κρατώντας με τα δύο χέρια το κεφάλι του, σαν να επρόκειτο να λύση όλα τα δύσκολα προβλήματα του Κράτους.

1. Διάβολε Σηφάκη! ανάθεμα την ώρα, που άφησες τη βάρκα σου και ήλθες να διορισθής εις την Αθήνα!

Εκείνη τι στιγμή χτύπησε ένα δυνατό κουδούνι.

1. Κύριε τμηματάρχα, ο κ. Υπουργός!....
2. Αμέσως.

Και κυττάζων το ωρολόγι είπε μέσα του.

1. Μία παρά τέταρτο η ώρα! ας μείνουν τα παιδιά για αύριο! αρκετά για σήμερα! επί τέλους βρήκαμε τι είναι ο Σηφάκης του.... Σηφάκη.