Ο παράς

Δια σε, Παρά, κινούνται και βασίλεια και θρόνοι,
σ' απεθέωσεν ο κόσμος και βωμούς σου ανυψώνει.
Συ εγείρεις των πολέμων τους κοσμοβλαβείς τυφώνας,
ο τοσούτσικος το σώμα, συ σαλεύεις τους αιώνας.
Το επέκεινα Γαδείρων, που το κάμνεις περατόν,
και το δώμ' αυτό ακόμη τ' ουρανού αναβατόν,
και τα άστρα τα στερρά
καταιβάζεις, ω Παρά.

Δι' αγάπην σου λατρεύει, η ωραία τον Θερσίτην,
και η έφηβος παρθένος, άνδρα παίρνει τον πρεσβύτην.
Δια σε πολλοί αρνούνται και πατρίδα και οικείους,
και το φρόνημα προδίδουν δια σε στους εναντίους.

Δια σε και τυραννίσκοι πανταχού της γης γεννώνται,
δια σε τυχοδιώκται στας πατρίδας μας πλανώνται.
Συ τα χείλη των κολάκων, στο εγκώμια βουτάς,
Συ γεννάς τον θείον ζήλον εις πολλούς υποκριτάς.
Έως κι εις τα ιερά
κουδουνίζει, ω Παρά!

Δια σε ο ξυλοσχίστης καταντά Μητροπολίτης.
Συ συχνάκις είσαι μόνος των αμαρτωλών μεσίτης.
Διά σε ιδρώνουν, τρέχουν, χάνονται, μαλώνουν, κράζουν,
Διά σε γυναίκες, άνδρες, νέοι, γέροντες σπουδάζουν.