Ρωμέϊκο Πάσχα

Ο παράξενος φίλος που μου ψιθυρίζει στ' αυτί τις γρίνιες του, ήρθε προχθές έξω φρενών.
— Καλό Πάσχα! του φώναξα δια να προλάβω την μήνιν του. Και όμως άρχισε:
— Πάσχα έχει ο Ρωμηός όλο το χρόνο. Τίποτα δεν λείπει από το καθημερινό μας Πάσχα, ούτε η αγωνία να βρούμε λίγο αρνάκι του γάλακτος, ούτε η προηγούμενη πολύωρος νηστεία, ούτε η ψευτοπροσευχές σε κάθε γωνία του δρόμου πώχουμε στήσει τους αγίους, για να τους θυμόμαστε στις.... βλαστήμιες μας, ούτε οι πιστολιές και οι κουμπούρες των διάφορων αδελφών, γαμβρών, συζύγων της.... απολεσθείσης τιμής, ούτε τα σφάγια. Μαχαίρι, κουμπούρι, τσεκούρι, ξυράφι όλα τα φονικά όργανα τα μεταχειριζόμαστε για τον.... αμνόν του θεού (;) είτε αδελφή λέγεται, είτε γυναίκα, είτε φίλος, είτε και.... πεθερά.
    Οι σταυρωμένοι δεν λείπουν όλο το χρόνο όπως και οι.... σταυρωτήδες. Ένας Ιούδας βρίσκεται πάντα πλάϊ μας έτοιμος και να μας.... φιλήση ακόμα και για τριάντα.... δεκάρες. Ο ένας προσπαθεί να προδόση τον άλλον όχι σε μυστικά, αλλά σε φανερά δείπνα. Κ' έπειτα από όλα αυτά παίζουμε την κωμωδία της νηστείας, μπαίνουμε στην εβδομάδα των παθών, παρακολουθούμε τα τροπάρια με το κερί και το δίσκο και τη σύνοψι στο χέρι και βγαίνουμε αγνοί και άμωμοι να γιορτάσουμε Πάσχα ιερόν, Πάσχα μέγα...
— Χριστός Ανέστη!
— Να παρακαλής καϋμένε να μην αναστηθή, γιατί αν σηκωθή καμμιά μέρα θα πάρη σβάρνα, με το μαστίγιο στο χέρι, τις αυλές των εκκλησιών από τους Αγίους Θεοδώρους ως την Αγία Ειρήνη και από τη Χρυσοσπηλιώτισσα ως τον Άγιο Μάρκο για να καταχερίση όλους του κολλυβιστάς και εμπόρους που στήσανε τις παράγγες τους κοντά στον οίκον του Πατρός του και τον κάνανε οίκον εμπορίου.
— Να είσαι βέβαιος, φίλε μου, πως σαν έξυπνος άνθρωπος θ' ακολουθήση το πνεύμα της εποχής και θα δέχεται τον οβολόν της χήρας εις... ξένον συνάλλαγμα μόνον.